.โรงบ่มฯ : ..แล้วพบกันใหม่...:



ฉันถามว่า...

" เพราะอะไรความสุขจึงอยู่กับเราไม่นาน "
เธอยิ้มและขยับตัวเชิญฉันนั่งแทนคำตอบ



เราพูดคุยกันถึงเรื่องราวความบังเอิญ 
ในครั้งแรกที่พบเจอ

เรื่องราวระหว่างวันเวลา...

จนมาถึงวันนี้








เมื่อตะวันผลัดเปลี่ยนส่งคืนผืนฟ้าให้กับหมู่ดาว 
เป็นเวลาอันเหมาะควรที่จะกล่าวลา...

 เวลาแห่งความสุขมักผ่านไปอย่างรวดเร็วเสมอ

ฉันนึกถึงคำถามที่เคยถาม...

" เพราะอะไรความสุขจึงอยู่กับเราไม่นาน "



เธอยังคงยิ้มแทนคำตอบ...



ก่อนจะหันหลังเดินจากมา

ฉันโบกมือลาและบอกกับเธอว่า

" แล้วพบกันใหม่ "



เธอจึงกล่าวว่า

" ความสุขก็เป็นเช่นนั้น "

ถึงความสุขจะอยู่กับเราไม่นาน

แต่ทุกครั้งก่อนที่ความสุขจะจากไป

เพียงเงี่ยหูฟัง...
เราจะได้ยินความสุขบอกกับเราเสมอว่า...







" แล้วพบกันใหม่... "


เสาร์ ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖

ดินสอและสีน้ำบนกระดาษ ๓๐๐ แกรม
ขนาด ๒๘x๓๘ ซม.