By : สิญจน์ สวรรค์เสก
"การพบระหว่างเดินทางคืออะไร? เพื่ออะไร?"
โอ้...เยาวมิตรแห่งฉัน
เธอคงซุกตัวเร้นกายอยู่ในขนำน้อยนานไปแล้ว...นานจนลืมไปว่าในวิถีเมืองใหญ่ บนถนนที่คลาล่ำไปด้วยผู้คนที่ล้วนแต่ซ่อนความโดดเดี่ยวเอาไว้ในจิตวิญญาณเหมือนๆ กันนั้น การผ่านพบมิใช่เพื่อจะผูกพันกันเลยเกลอเอ๋ย
อย่าเลย...อย่า
เธออย่าได้นำเอาความเจ้าชู้ของแสงแดด หรือแม้แต่ลำแสงนวลเย็นแห่งเมตตาของดวงจันทร์ ที่พร้อมจะแบ่งปันน้ำมิตรไมตรีให้คน สัตว์ และสิ่งของประดามีบนพื้นพิภพเยี่ยงเธอ ที่ได้แบ่งปันออกไปแล้วนั้น โปรดอย่าหวั่นว่าดอกกุหลาบตามรายทาง ไยมิทอดเกษรขึ้นมาหาดวงอาทิตย์ที่อบอุ่นแลดวงจันทร์ที่อ่อนหวานนุ่มนวลด้วยเล่า - อย่า อย่าเลยเยาวมิตรแห่งฉัน เธออย่าได้คิดเช่นนั้น
OOO
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
เที่ยงวันสวัสดีท่านดัสท์ดิลล์
ตอบลบเข้ามารายงานตัวครับกระผ้ม..!
วันเสาร์อีกแย้วววว....
เจ้าเวลานี่มันร้ายกาจจริง บางทีข้าเจ้านึกรักมันสุดสวาทบาดจิต แต่บางครั้งก็ให้นึกชังสุดขั้วหัวใจ(ตอนนี้ทั้งรักทั้งชัง)(ทั้งหวานทั้งขมขื่น)
เมื่อคืนอาการเดิมกำเริบอีกแล้ว ทำไมต้องเป็นคืนวันศุกร์วันเสาร์ทุกทีเลยก็สิน่า ความจริงก็คงต้องโทษตัวเองด้วยเหมือนกันที่ดันทะลึ่งเวลานอนไม่ยอมนอน พอจะนอนเข้าจริงๆ กลับนอนไม่หลับกระสับกระส่ายพลิกไปพลิกมาอยู่นั่น
ข้าเจ้านั่งอ่านหนังสือจนถึงตีสาม เหลือแปดแผ่นจะจบก็ปิดหนังสือนอน แต่เข็มสั้นนาฬิกาเดินทางมาถึงกึ่งกลางระหว่างเลขสี่กับห้าแล้วข้าเจ้ายังข่มตาหลับไม่ลง จนถึงตอนนี้ข้าเจ้ายังสงสัยไม่หาย แปดแผ่นในหนังสือเล่มนั้นข้าเจ้าจะเหลือไว้ทำซากอะไร ทำไมไม่อ่านให้จบตั้งแต่เมื่อคืน เหลือมาตำตาอยู่ทำไมก็ไม่รู้
(เคยได้ยินประโยคนึงมีคนพูด
"หลับง่ายบุญมาก หลับยากบาปหนา"
สงสัยว่าข้าเจ้าคงมีบาปท่วมตัว)
สี่วันกับการเก็บตัวคงบอกไม่ได้ว่าประสบความสำเร็จหรือเปล่า แต่ถ้าวัดความคืบหน้าของงานเขียน(ฟังดูหรูชะมัด...งานเขียน)จากจำนวนตัวอักษรที่เพิ่มขึ้นล่ะก็ ถือได้ว่าได้ขยับเท้าก้าวไปข้างหน้าอีกนิดหน่อยแร้ววว
เจ้าคอมพิวเตอร์ผู้น่าสงสารของข้าเจ้ายังไมได้รับการเยียวยารักษาจนแล้วจนรอด เพราะเพื่อนรักของข้าเจ้ามันดันรักแควนมากกว่าเพื่อน ไม่มาตามที่นัดกันไว้ชิ่งไปเที่ยวกับแควนเฉยเลย(น่าคบไหมล่ะ)
แต่ปัญหาที่เจอไม่หนักหนาสาหัสสากันอย่างตอนแรกแล้ว ข้าเจ้าเพิ่งค้นพบความลับบางอย่าง เจ้าคอมพิวเตอร์น้อยของข้าเจ้าดูท่ามันจะรู้มากไปสักนิด ไม่ยอมทำงานล่วงเวลา หากใช้งานหนักเกินไปจะเกิดอาการประท้วงให้เห็น ก็ต้องรีบทำตามข้อเรียกร้องของมัน โดยการปิดเครื่องซะ เป็นอันว่าคอมพ์ยังใช้ได้ต่อไปเรื่อยๆ(อย่างน้อยก็อีกช่วงนึง)แต่ชั่วโมงการใช้งานน้อยลง
เรื่องกลอนที่ปุจฉาท่านไปเมื่อคราก่อน เรียนตามตรงว่าข้าเจ้าไม่เคยได้ยินชื่อ"กลอนสี่"มาก่อนเลย ลองเสิร์ชในเน็ตดูเลยได้รู้จัก"กลอนหก"ด้วย ^^
คิดว่าคงต้องหาโอกาสไปเยี่ยมคอนโดหนุ่มโสดสักครั้ง
(คิดเอานะว่าโสด)(ความจริงไปมาหลายรอบแล้ว แต่เจ้าของคอนโดไม่รู้ตัว ^^)
สุขสันต์วันทำงาน(ของท่านและข้าเจ้า)เจ้าค่ะ
คารวะ
ปล.จำได้ว่าท่านเคยปุจฉาเกี่ยวกับคำ "หลับไหล" ไว้ ข้าเจ้าลองตรวจสอบกับพจนานุกรมของเว็บสนุกดู ไม่พบความหมายทั้งสองตัว แต่ถ้าใช้แปล ไทย-อังกฤษ ใช้ได้ทั้งสองตัวเจ้าค่ะ สรุปก็คือยังไม่รู้แน่ชัด เอาเป็นว่าใครใคร่ใช้ตัวไหนก็ใช้ตัวนั้นละกัลล์
เดี๋ยวนี้พจนานุกรมราชบัณฑิตยสถานเป็นอะไรก็ไม่รู้ ค้นคำไหนไม่เจอเลย ระบบรวนหรือเปล่า?
ปล2.เข้ามานั่งชานขนำท่านตั้งแต่ 11.35 น. คงถึงเวลากลับแล้ว (คุยกับท่านไปด้วยทำงานไปด้วย เลยใช้เวลานานหน่อย แต่ไม่ต้องห่วงคุยกับท่านมิได้ทำให้ข้าเจ้าเสียการเสียงานแต่อย่างใด)