หนังสงครามถูกสร้างไว้มาก โดยมากฉายภาพความเหี้ยมเกรียมของจิตใจมนุษย์ ความโหดร้ายทารุณสยดสยอง ฉากฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ยิวของนาซี ฉากสงครามเวียตนาม ฉากสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและสอง ฉากสงครามกลางเมืองถูกนำมาใช้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจากหลากมุมหลายประเด็นแล้วแต่คนเขียนบทจะหยิบจับขึ้นมา ประดาผู้สร้างมักกล่าวว่าต้องการสะท้อนให้มนุษย์ตระหนักรับรู้ถึงผลของสงคราม โดยมิพักใส่ใจว่าภาพความรุนแรงที่ถูกฉายย้ำฉายซ้ำจะก่อผลใด

น่าจะมีวิธีอื่นไหมที่บอกเล่าความโหดร้ายของสงครามแต่ประทับภาพละมุนลงในจิตใจมนุษย์เพื่อตระหนักภัยสงครามที่ไม่ใช่ด้วยเสียงปืน คราบเลือดและน้ำตา