ครั้ง เยาว์วัยยังไม่ประสีประสา ทุกเย็นหลังเลิกเรียนระหว่างหิ้วกระเป๋ากลับบ้านข้าพเจ้าจะต้องแวะร้านกาแฟปากซอย หยิบหนังสือพิมพ์ไทยรัฐมาอ่าน ...
๏ ศรี ศรี ยี่สิบสี่จำเริญวัย เยาวเรศยุวนารถประไพแช่มช้อย งามพิศเพียงมยุรชาติกลางไพรผิว์ก้องเสมอนาง งามใจปานบุปผาชาต...
ลาเต้สวัสดิ์ขอรับพี่ทั่น ไปยังไงมายังไงจึงได้ไปนั่งอยู่ในบรรยากาศเยี่ยงนั้น ใช่แต่ยินเสียงน้อง ๆ นักศึกษาส่งเสียงเชียร์ดอกนะขอรับ รอยยิ้...
๏ ข้าพเจ้าเฝ้าสดับสัพพัญญูกล่าว รู้เรื่องราวหลายหลากล้วนถากถาง หวังรื้อถอนอวิชชาสาธารณะละวาง บนโลกร้างคว้างวนที่วุ่...
๏ แด่บทกวีที่หลับใหล ในหมู่เมฆม่านดาวโพ้นราวไพร หรือแมกไม้สายธารวิหารชรา
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)
