from COMICS66 - Thailand Comics Reader Blog by NetNN
Aquaman #05:
DC Comic : Aquaman 05 : LOST
เรื่อง : Geoff John
ภาพ : Ivan Reis, Joe Prado
วางจำหน่าย: 25 มกราคม 2012
สำนักพิมพ์ : DC Comics

จากร่องรอยที่ได้จากหุบเหวใต้ทะเล ได้ทำให้ Aquaman ต้องไปติดอยู่ในที่ๆเขาไม่ควรไปอยู่ที่สุด…ทะเลทราย!!
.
.
.
เปิดเรื่องมาที่สถานที่แห่งหนึ่ง
ชายคนหนึ่งร่วงลงมาจากฟ้า ลงมากระแทกพื้นจนฝุ่นทรายฟุ้งกระจาย

ชายคนนั้นคือ Aquaman (Athur Curry) นั่นเอง แต่ทำไมเขาถึงตกลงมาจากฟ้าแล้วมาหล่นกลางทะเลทรายกันล่ะ?!

Aquaman มองไปรอบตัว และพบว่าเขากำลังอยู่กลางทะเลทรายอันว่างเปล่า ไม่มีสิ่งใดนอกจากทราย…ไม่มีร่องรอยของมนุษย์…ไม่มีน้ำซักหยด…
Arthur : แย่แล้วสิเนี่ย

ที่ประภาคารบนอ่าว Amnesty Bay
ในคืนที่มีพายุนั้น Arthur นอนไม่หลับ เขาจึงยืนดูคลื่นทะเลที่บ้าคลั่งด้านนอก
Mera : อาเธอร์?
Mera : อาเธอร์คุณทำอะไรอยู่หรือ?
Arthur : ผมมองดูพายุอยู่ แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ
Mera : เรื่องอะไรล่ะ?
ที่นอกหน้าต่าง มีเงาของอะไรบางอย่างแหวกว่ายในคลื่นทะเลคลั่ง แต่พวกเขาไม่แสดงท่าทีตกใจอะไรทั้งสิ้น ราวกับรู้ว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ต้องกังวลแม้แต่นิดเดียว?!
ทันใดนั้นเองโทรศัพท์บนโต๊ะหัวเตียงก็ดังขึ้น
Mera : อาเธอร์?
Arthur : ขอผมรับโทรศัพท์หน่อยแล้วกันนะ เมร่า คุณนอนต่อเถอะ

Arthur : คุณได้เบอร์นี้มาจากไหนกันน่ะ?
Clay : ผมอยากให้คุณบอกผมหน่อยว่าคุณเจออะไรอีกในหุบเหวใต้ทะเลนั่นนอกจากพวกตัวประหลาดพวกนั้น!
Clay : เราพบวัตถุบางอย่างที่ฝังอยู่ในกำแพงที่คุณใช้ขนคนที่โดนจับไปกลับขึ้นมา เมื่อเราพยายามจะตรวจสอบมัน มันก็ส่งดังลั่นขนาดที่ทำให้กระจกทุกบานที่อยู่ใกล้มันแตกละเอียดหมดออกมา มาตอนนี้มันก็ส่งเสียงแหลมแสบแก้วหู เสียงมันเกือบจะคล้ายกับของปลาโลมา เหมือนมันพยายามจะพูดกับใครบางคน
Clay : มันดูเหมือนกับอักษร “A” บนเข็มขัดของคุณ อันที่มันหมายถึง “Aquaman” น่ะ
Arthur : มันหมายถึง “Atlantis” ต่างหาก มันเป็นตราสัญลักษณ์ของอาณาจักร
Clay : แล้วมันเป็นของคุณหรือเปล่าน่ะ?
Arthur : ไม่ใช่
Clay : แล้วคุณรู้ไหมว่าเสียงนี่มันหมายความว่ายังไง?

Arthur : ผมจะไปที่นั่นเดี๋ยวนี้ล่ะ
ตัดมาที่ปัจจุบัน
Arthur เดินโซซัดโซเซไปในทะเลทราย เพราะบาดแผลใหญ่ที่ขาทำให้เขาไม่สามารถกระโดดช่วงไกลออกไปจากที่นี่ได้

เขาถอดชุดเกราะที่ฉีกขาดจนไร้ประโยชน์ออก
หลังจากเดินไปตามสัญชาติญาณได้ครู่หนึ่ง เขาก็ไปพบกับตรีศูรของเขา
แต่สภาพของทะเลทรายกำลังทำให้ร่างกายของเขาถึงขีดจำกัด…
Arthur : ฉัน…ฉันต้องการ…น้ำ
Arthur : อึก….
เขาหมดแรงล้มลง ในห้วงความคิดที่รางเลือน เขาหวลนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้
Arthur : คุณไปพบมันที่ไหนนะ?

Clay : มันติดอยู่กับผนังที่คุณเอาขึ้นมาจากทะเลน่ะสิ
Arthur : มันเป็นชิ้นส่วนตัวเรือของยานแอตแลนติสโบราณ
Clay : ของแอตแลนติสงั้นหรือ?
Arthur : มันมีอยู่จริงๆครับท่านผู้การ
ว่าแล้ว Arthur ก็ก้มลงไปหยิบวัตถุนั้นขึ้นมา
Clay : คุณควรจะหาอะไรมาอุดหูไว้…
ทันใดนั้นเองเสียงแหลมแสบแก้วหูก็ดังขึ้นอีก
Clay : เสียงที่มันปล่อยออกมานี้มันทำให้แสบแก้วหูไปหมดเลยใช่ไหมล่ะ?
Arthur : มันยิ่งแย่กว่านั้นอีกเมื่อมีหูที่ดีเป็นพิเศษแบบผมนี่
Clay : คุณมีพลังการฟังเสียงเหนือมนุษย์ด้วยหรือ? แบบซุปเปอร์แมนน่ะนะ?
Arthur : ก็ใกล้เคียงนั่นแหละ ทีนี้ช่วยหยุดตะโกนเสียที
Clay : แล้วคุณพอจะบอกอะไรได้ไหม?
Arthur : ถ้าดูตามมาตรฐานของแอตแลนติส มันค่อนข้างจะล้าสมัยอยู่ เทคโนโลยีเช่นนี้มันถูกใช้ตั้งแต่ตอนก่อนที่ทวีปจะจทลงสู้ทะเล มันเทียบได้กับกล่องดำของเครื่องบิน แต่มันเก่าแก่กว่าหลายศตวรรต
Clay : ถ้างั้นมันก็มีข้อมูลบันทึกอยู่งั้นรึ?
ทันใดนั้นก็เกิดระเบิดขึ้น?!

มีกองกำลังไม่ทราบที่มาบุกเข้ามาในห้องทดลอง และมันก็เอาเครื่องบันทึกข้อมูลของยาน Atlantis โบราณไป

พวกมันจะขับยานบินหนี แต่ Arthur ก็โดดขึ้นไปเกาะบนยานของพวกมันได้

ตัดมาที่ปัจจุบัน
Arthur ที่ติดอยู่กลางทะเลทรายก็เห็นภาพของพ่อของเขาปรากฎขึ้นต่อหน้า

“พ่อ” ที่ปรากฎขึ้นต่อหน้าได้พูดถึงสิ่งที่เขาเก็บลึกไว้ในใจ ทั้งเรื่องของ Mera, การที่เขาทิ้งบัลลังค์ของ Atlantis มา, ความไม่มั่นใจลึกๆของเขาที่ว่าเขานั้นจะมีที่ๆเขาควรอยู่บ้างหรือไม่?
และตรงนี้เอง Arthur ก็รู้ตัวว่าสิ่งที่ปรากฎอยู่เบื้องหน้าเป็นเพียงภาพหลอนที่จิตใจของเขาสร้างขึ้นจากภาวะขาดน้ำอย่างรุนแรงเท่านั้น

เขาพยายามใช้โทรจิตไล่ภาพหลอนออกไป
แต่ทันใดนั้นเอง โทรจิตที่เขาใช้ไปก็ทำให้เขาสัมผัสถึง “บางสิ่ง” ได้
Arthur : ฟัง…ฟังเสียงของมัน.
เมื่อมั่นใจว่าเสียงที่เขาได้ยินคืออะไร Arthur ก็รวบรวมกำลังลุกขึ้นยืน
Arthur : ฉันได้ยินเจ้าแล้ว…ฉันจะ…

ตัดไปที่ตอนที่ตามพวกที่ขโมยเครื่องบันทึกไป
เขาพังผนังยานเข้าไปและเข้าลุยกับพวกโจรที่เข้ามาขโมยมันไป

เขาต่อยหมวกของพวกมันคนหนึ่ง แต่สิ่งที่อยู่ภายในหมวกนั้นกลับเป็น…
Arthur : น้ำงั้นรึ?!
Arthur : พวกแกเป็นชาวแอตแลนติสนี่นา
ขณะที่เขากำลังตกตะลึง เจ้าพวกคนอื่นๆก็เตรียมจะยิงเขา แต่เพื่อนของมันก็รีบร้องบอกว่าอย่ายิง เพราะตอนนี้เชื้อเพลิงรั่วอยู่!!
แต่ก็ช้าไปแล้ว และด้วยประกายไฟจากปากกระบอกปืน ยานก็ระเบิดเป็นลูกไฟขึ้นกลางอากาศ!
ส่วน Arthur ก็ถูกแรงระเบิดซัดกระเด็นออกนอกยาน และนั่นก็คือสาเหตุที่ว่าทำไมเขาถึงไปตกอยู่กลางทะเลทรายได้

มาที่ปัจจุบัน
Arthur ตามเสียงที่เขาได้ยินมาถึงซากของยานบินที่ตกลง และเขาก็ไปหยิบเอาเครื่องบันทึกขึ้นมา และเอามันจุ่มลงในน้ำที่อยู่ในหมวกของพวกโจร
และเมื่อเครื่องบันทึกลงไปแช่อยู่ในน้ำมันก็เริ่มทำงาน

และฉายสิ่งที่ถูกบันทึกไว้ออกมา
??? : แอตแลนติสกำลังตกอยู่ในอันตราย

Arthur : นี่มัน…เป็นของจริง
??? : เราติดตามศัตรูของเราไปจนถึงก้นมหาสมุทรที่เราเรียกว่าบ้าน แต่ตอนที่เราตามมันจนพบก็เกิดพายุใหญ่ขึ้น เราเชื่อว่าพายุนั่นเป็นสิ่งที่ศัตรูของเราสร้างขึ้น เพื่อหลบเลี่ยงมันเราจึงดำลึกลงไปใต้ทะเล แต่เราดำลงลึกเกินไป
??? : เราถูกโจมตีโดยบางสิ่งที่อยู่ในหุบเหวใต้ทะเล เราเสียการควบคุม และยานของเราก็จมลง
??? : และเราก็ได้ยินเสียงของพวกมันกำลังพยายามพังผนังยานเข้ามา
??? : เราเหลือเวลาอีกไม่มากก่อนที่พวกมันจะบุกเข้ามา
(เขากำลังพูดถึงพวกสัตว์ประหลาดในหุบเหวใต้ทะเลที่ Arthur สู้ด้วยก่อนหน้านี้)

??? : ถ้าท่านเก็บกู้บันทึกนี้ได้ ขอให้รู้ว่าศัตรูของเรากำลังวางแผนจะโจมตีแอตแลนติส มันคิดที่จะจมแอตแลนติสลงสู่ก้นทะเล
??? : นี่เป็นเพราะราชาและราชินี พวกเขาซ่อนความจริงนี้จากเรา พวกเขา…แย่แล้ว!!
??? : พวกมันเข้ามาได้แล้ว! พวกมัน…อ๊าคคค!!!
บันทึกจบลงเพียงแค่นี้ แต่เมื่อ Arthur หมดสิ้นเรี่ยวแรง เขาก็รู้สึกถึงลมที่พัดลงมาจากเบื้องบน?!

เป็นเฮลิคอปเตอร์ของกองทัพเรือสหรัฐที่ตามยานบินของพวกโจรมา ซึ่งการที่ Arthur ตามมาถึงที่ซากยานนี่ก็ทำให้เขาได้รับการช่วยเหลือ เพราะการค้นหาซากยานนั้นสามารถหาด้วยเรดาห์ได้ จึงทำให้มันค้นหาได้ง่ายกว่าการหาตัวคนมาก
หลังจากนั้น
เรื่องที่ Arthur ไปติดอยู่กลางทะเลทรายก็ถูกเอาไปโพสลงเน็ต

ทางโทรทัศน์ พวกสื่อก็เอาไปล้อเลียนกันใหญ่ เพราะมันไม่บ่อยนักที่ซุปเปอร์ฮีโร่จะตกที่นั่งลำบากจนต้องให้คนช่วย แถม Aquaman ก็มักถูกมองในแง่เป็นตัวตลกอยู่แล้วด้วย
แต่ทางด้าน Arthur นั้นก็ไม่ได้เอาเรื่องนี้มาใส่ใจ เพราะเขามีเรื่องสำคัญกว่านั้นมากที่ต้องคิด
เขาตรงกลับบ้านไปหา Mera เพื่อบอกเธอถึงสิ่งที่เขาได้พบ แต่พบว่าเธอออกไปซื้ออาหารหมาที่ในเมือง

ตอนต่อไป : Mera Vs. The World
Aquaman #05:
DC Comic : Aquaman 05 : LOST
เรื่อง : Geoff John
ภาพ : Ivan Reis, Joe Prado
วางจำหน่าย: 25 มกราคม 2012
สำนักพิมพ์ : DC Comics
จากร่องรอยที่ได้จากหุบเหวใต้ทะเล ได้ทำให้ Aquaman ต้องไปติดอยู่ในที่ๆเขาไม่ควรไปอยู่ที่สุด…ทะเลทราย!!
.
.
.
เปิดเรื่องมาที่สถานที่แห่งหนึ่ง
ชายคนหนึ่งร่วงลงมาจากฟ้า ลงมากระแทกพื้นจนฝุ่นทรายฟุ้งกระจาย
ชายคนนั้นคือ Aquaman (Athur Curry) นั่นเอง แต่ทำไมเขาถึงตกลงมาจากฟ้าแล้วมาหล่นกลางทะเลทรายกันล่ะ?!
Aquaman มองไปรอบตัว และพบว่าเขากำลังอยู่กลางทะเลทรายอันว่างเปล่า ไม่มีสิ่งใดนอกจากทราย…ไม่มีร่องรอยของมนุษย์…ไม่มีน้ำซักหยด…
Arthur : แย่แล้วสิเนี่ย
ที่ประภาคารบนอ่าว Amnesty Bay
ในคืนที่มีพายุนั้น Arthur นอนไม่หลับ เขาจึงยืนดูคลื่นทะเลที่บ้าคลั่งด้านนอก
Mera : อาเธอร์?
Mera : อาเธอร์คุณทำอะไรอยู่หรือ?
Arthur : ผมมองดูพายุอยู่ แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ
Mera : เรื่องอะไรล่ะ?
ที่นอกหน้าต่าง มีเงาของอะไรบางอย่างแหวกว่ายในคลื่นทะเลคลั่ง แต่พวกเขาไม่แสดงท่าทีตกใจอะไรทั้งสิ้น ราวกับรู้ว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ต้องกังวลแม้แต่นิดเดียว?!
ทันใดนั้นเองโทรศัพท์บนโต๊ะหัวเตียงก็ดังขึ้น
Mera : อาเธอร์?
Arthur : ขอผมรับโทรศัพท์หน่อยแล้วกันนะ เมร่า คุณนอนต่อเถอะ
Arthur : คุณได้เบอร์นี้มาจากไหนกันน่ะ?
Clay : ผมอยากให้คุณบอกผมหน่อยว่าคุณเจออะไรอีกในหุบเหวใต้ทะเลนั่นนอกจากพวกตัวประหลาดพวกนั้น!
Clay : เราพบวัตถุบางอย่างที่ฝังอยู่ในกำแพงที่คุณใช้ขนคนที่โดนจับไปกลับขึ้นมา เมื่อเราพยายามจะตรวจสอบมัน มันก็ส่งดังลั่นขนาดที่ทำให้กระจกทุกบานที่อยู่ใกล้มันแตกละเอียดหมดออกมา มาตอนนี้มันก็ส่งเสียงแหลมแสบแก้วหู เสียงมันเกือบจะคล้ายกับของปลาโลมา เหมือนมันพยายามจะพูดกับใครบางคน
Clay : มันดูเหมือนกับอักษร “A” บนเข็มขัดของคุณ อันที่มันหมายถึง “Aquaman” น่ะ
Arthur : มันหมายถึง “Atlantis” ต่างหาก มันเป็นตราสัญลักษณ์ของอาณาจักร
Clay : แล้วมันเป็นของคุณหรือเปล่าน่ะ?
Arthur : ไม่ใช่
Clay : แล้วคุณรู้ไหมว่าเสียงนี่มันหมายความว่ายังไง?
Arthur : ผมจะไปที่นั่นเดี๋ยวนี้ล่ะ
ตัดมาที่ปัจจุบัน
Arthur เดินโซซัดโซเซไปในทะเลทราย เพราะบาดแผลใหญ่ที่ขาทำให้เขาไม่สามารถกระโดดช่วงไกลออกไปจากที่นี่ได้
เขาถอดชุดเกราะที่ฉีกขาดจนไร้ประโยชน์ออก
หลังจากเดินไปตามสัญชาติญาณได้ครู่หนึ่ง เขาก็ไปพบกับตรีศูรของเขา
แต่สภาพของทะเลทรายกำลังทำให้ร่างกายของเขาถึงขีดจำกัด…
Arthur : ฉัน…ฉันต้องการ…น้ำ
Arthur : อึก….
เขาหมดแรงล้มลง ในห้วงความคิดที่รางเลือน เขาหวลนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้
Arthur : คุณไปพบมันที่ไหนนะ?
Clay : มันติดอยู่กับผนังที่คุณเอาขึ้นมาจากทะเลน่ะสิ
Arthur : มันเป็นชิ้นส่วนตัวเรือของยานแอตแลนติสโบราณ
Clay : ของแอตแลนติสงั้นหรือ?
Arthur : มันมีอยู่จริงๆครับท่านผู้การ
ว่าแล้ว Arthur ก็ก้มลงไปหยิบวัตถุนั้นขึ้นมา
Clay : คุณควรจะหาอะไรมาอุดหูไว้…
ทันใดนั้นเองเสียงแหลมแสบแก้วหูก็ดังขึ้นอีก
Clay : เสียงที่มันปล่อยออกมานี้มันทำให้แสบแก้วหูไปหมดเลยใช่ไหมล่ะ?
Arthur : มันยิ่งแย่กว่านั้นอีกเมื่อมีหูที่ดีเป็นพิเศษแบบผมนี่
Clay : คุณมีพลังการฟังเสียงเหนือมนุษย์ด้วยหรือ? แบบซุปเปอร์แมนน่ะนะ?
Arthur : ก็ใกล้เคียงนั่นแหละ ทีนี้ช่วยหยุดตะโกนเสียที
Clay : แล้วคุณพอจะบอกอะไรได้ไหม?
Arthur : ถ้าดูตามมาตรฐานของแอตแลนติส มันค่อนข้างจะล้าสมัยอยู่ เทคโนโลยีเช่นนี้มันถูกใช้ตั้งแต่ตอนก่อนที่ทวีปจะจทลงสู้ทะเล มันเทียบได้กับกล่องดำของเครื่องบิน แต่มันเก่าแก่กว่าหลายศตวรรต
Clay : ถ้างั้นมันก็มีข้อมูลบันทึกอยู่งั้นรึ?
ทันใดนั้นก็เกิดระเบิดขึ้น?!
มีกองกำลังไม่ทราบที่มาบุกเข้ามาในห้องทดลอง และมันก็เอาเครื่องบันทึกข้อมูลของยาน Atlantis โบราณไป
พวกมันจะขับยานบินหนี แต่ Arthur ก็โดดขึ้นไปเกาะบนยานของพวกมันได้
ตัดมาที่ปัจจุบัน
Arthur ที่ติดอยู่กลางทะเลทรายก็เห็นภาพของพ่อของเขาปรากฎขึ้นต่อหน้า
“พ่อ” ที่ปรากฎขึ้นต่อหน้าได้พูดถึงสิ่งที่เขาเก็บลึกไว้ในใจ ทั้งเรื่องของ Mera, การที่เขาทิ้งบัลลังค์ของ Atlantis มา, ความไม่มั่นใจลึกๆของเขาที่ว่าเขานั้นจะมีที่ๆเขาควรอยู่บ้างหรือไม่?
และตรงนี้เอง Arthur ก็รู้ตัวว่าสิ่งที่ปรากฎอยู่เบื้องหน้าเป็นเพียงภาพหลอนที่จิตใจของเขาสร้างขึ้นจากภาวะขาดน้ำอย่างรุนแรงเท่านั้น
เขาพยายามใช้โทรจิตไล่ภาพหลอนออกไป
แต่ทันใดนั้นเอง โทรจิตที่เขาใช้ไปก็ทำให้เขาสัมผัสถึง “บางสิ่ง” ได้
Arthur : ฟัง…ฟังเสียงของมัน.
เมื่อมั่นใจว่าเสียงที่เขาได้ยินคืออะไร Arthur ก็รวบรวมกำลังลุกขึ้นยืน
Arthur : ฉันได้ยินเจ้าแล้ว…ฉันจะ…
ตัดไปที่ตอนที่ตามพวกที่ขโมยเครื่องบันทึกไป
เขาพังผนังยานเข้าไปและเข้าลุยกับพวกโจรที่เข้ามาขโมยมันไป
เขาต่อยหมวกของพวกมันคนหนึ่ง แต่สิ่งที่อยู่ภายในหมวกนั้นกลับเป็น…
Arthur : น้ำงั้นรึ?!
Arthur : พวกแกเป็นชาวแอตแลนติสนี่นา
ขณะที่เขากำลังตกตะลึง เจ้าพวกคนอื่นๆก็เตรียมจะยิงเขา แต่เพื่อนของมันก็รีบร้องบอกว่าอย่ายิง เพราะตอนนี้เชื้อเพลิงรั่วอยู่!!
แต่ก็ช้าไปแล้ว และด้วยประกายไฟจากปากกระบอกปืน ยานก็ระเบิดเป็นลูกไฟขึ้นกลางอากาศ!
ส่วน Arthur ก็ถูกแรงระเบิดซัดกระเด็นออกนอกยาน และนั่นก็คือสาเหตุที่ว่าทำไมเขาถึงไปตกอยู่กลางทะเลทรายได้
มาที่ปัจจุบัน
Arthur ตามเสียงที่เขาได้ยินมาถึงซากของยานบินที่ตกลง และเขาก็ไปหยิบเอาเครื่องบันทึกขึ้นมา และเอามันจุ่มลงในน้ำที่อยู่ในหมวกของพวกโจร
และเมื่อเครื่องบันทึกลงไปแช่อยู่ในน้ำมันก็เริ่มทำงาน
และฉายสิ่งที่ถูกบันทึกไว้ออกมา
??? : แอตแลนติสกำลังตกอยู่ในอันตราย
Arthur : นี่มัน…เป็นของจริง
??? : เราติดตามศัตรูของเราไปจนถึงก้นมหาสมุทรที่เราเรียกว่าบ้าน แต่ตอนที่เราตามมันจนพบก็เกิดพายุใหญ่ขึ้น เราเชื่อว่าพายุนั่นเป็นสิ่งที่ศัตรูของเราสร้างขึ้น เพื่อหลบเลี่ยงมันเราจึงดำลึกลงไปใต้ทะเล แต่เราดำลงลึกเกินไป
??? : เราถูกโจมตีโดยบางสิ่งที่อยู่ในหุบเหวใต้ทะเล เราเสียการควบคุม และยานของเราก็จมลง
??? : และเราก็ได้ยินเสียงของพวกมันกำลังพยายามพังผนังยานเข้ามา
??? : เราเหลือเวลาอีกไม่มากก่อนที่พวกมันจะบุกเข้ามา
(เขากำลังพูดถึงพวกสัตว์ประหลาดในหุบเหวใต้ทะเลที่ Arthur สู้ด้วยก่อนหน้านี้)
??? : ถ้าท่านเก็บกู้บันทึกนี้ได้ ขอให้รู้ว่าศัตรูของเรากำลังวางแผนจะโจมตีแอตแลนติส มันคิดที่จะจมแอตแลนติสลงสู่ก้นทะเล
??? : นี่เป็นเพราะราชาและราชินี พวกเขาซ่อนความจริงนี้จากเรา พวกเขา…แย่แล้ว!!
??? : พวกมันเข้ามาได้แล้ว! พวกมัน…อ๊าคคค!!!
บันทึกจบลงเพียงแค่นี้ แต่เมื่อ Arthur หมดสิ้นเรี่ยวแรง เขาก็รู้สึกถึงลมที่พัดลงมาจากเบื้องบน?!
เป็นเฮลิคอปเตอร์ของกองทัพเรือสหรัฐที่ตามยานบินของพวกโจรมา ซึ่งการที่ Arthur ตามมาถึงที่ซากยานนี่ก็ทำให้เขาได้รับการช่วยเหลือ เพราะการค้นหาซากยานนั้นสามารถหาด้วยเรดาห์ได้ จึงทำให้มันค้นหาได้ง่ายกว่าการหาตัวคนมาก
หลังจากนั้น
เรื่องที่ Arthur ไปติดอยู่กลางทะเลทรายก็ถูกเอาไปโพสลงเน็ต
ทางโทรทัศน์ พวกสื่อก็เอาไปล้อเลียนกันใหญ่ เพราะมันไม่บ่อยนักที่ซุปเปอร์ฮีโร่จะตกที่นั่งลำบากจนต้องให้คนช่วย แถม Aquaman ก็มักถูกมองในแง่เป็นตัวตลกอยู่แล้วด้วย
แต่ทางด้าน Arthur นั้นก็ไม่ได้เอาเรื่องนี้มาใส่ใจ เพราะเขามีเรื่องสำคัญกว่านั้นมากที่ต้องคิด
เขาตรงกลับบ้านไปหา Mera เพื่อบอกเธอถึงสิ่งที่เขาได้พบ แต่พบว่าเธอออกไปซื้ออาหารหมาที่ในเมือง
ตอนต่อไป : Mera Vs. The World
เรื่องที่เกี่ยวข้อง
Hey there, We are Blossom Themes! We are trying to provide you the new way to look and use the blogger templates. Our designers are working hard and pushing the boundaries of possibilities to widen the horizon of the regular templates and provide high quality blogger templates to all hardworking bloggers!
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น