จาก : มติชนออนไลน์ พนิดา สงวนเสรีวานิช-เรื่อง สุรินทร์ มุขศรี-ภาพ หนุ่ม ใหญ่ วัย 47 ปี ท่าทางสุภาพ มีรอยยิ้มระบายบนใบหน้าตลอดเวลา ในเ...

คำ กลอนวรรคหนึ่ง มักเรียกว่ากลอนหนึ่ง คำกลอนวรรคสองเรียกว่า สองกลอน เมื่อรวมทังสองวรรคเราเรียกกันว่า บาทหนึ่ง พอครบสองบาท หรือสี่วรรค หรือสี...

ชายหนุ่ม คนหนึ่งเดินเข้าไปร้านขายยาแล้วบอกเภสัชกรว่า "ขอซื้อถุงยางหน่อยครับ  ผมจะไปกินข้าวเย็นที่บ้านแฟนคืนนี้อาจมีเฮก็ได้" เภส...

๏ เกลื่อนกรุ่นกำจายเยี่ยงกายเจ้า ยังแย้มเย้าราวเยือนไม่เลือนหาย คราลั่นทมร่วงกลีบบานทั่วลานทราย ตามแต่งแต้มแซมคล้ายสายน้ำตา กี่หนาวร้อน...

กำนัล ใดเลยมีค่าต่อแม่พลับพลึงเมียกำนันซำหม้อแห่งโคกบัวบกมากไปกว่าสายสะพายสักเส้น เช่นเดียวกัลล์ ของขวัญใดเลยควรค่าแก่แม่สายสหายนักหัดเขียน ...

ศรี วิฆเนศวร สิทธิเษกเศิกสวรรค์ เทพวรรณรจนา เลิศวิทยาเรืองฤทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์มหิทธา ศิลปาจารย์บวรเดช เลิศวิเศษยศลือชา ขอจงมาอำนวยพร เทอญ ป...

๏ นั่งเขียนขีด.....คุ้ยคำ พร่ำปากปน........บ่นบ้าง ร่างผอมดำ.........กรำแกร่ง กางกระดาษอ้าง..เอ่ยถ้อย ฯ ๏ ร้อ...

ห้องพักหมายเลข 510: สายฝนริมระเบียง (สายลม) เมฆทะมึนตั้งเค้ามาร่วมสองชั่วโมง สายลมกรรโชกถี่ขึ้นตามเวลาที่ผ่านไป ฉันผละจากหน้าจอคอมพ์มายืนร...

๏ หลายครั้งครู่ใจหวิวไหวหวั่น หลายคราคืนฝันยังหวั่นไหว เรื่องราวร้อยพันชวนพรั่นใจ ย้อนปมข่มไว้ในนิยาม บางคืนบ...

เนื้อหาจาก : มติชนออนไลน์ ภาพจาก : กรุงเทพธุรกิจออนไลน์ สิ้นแล้ว ! "รงค์ วงษ์สวรรค์" ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ ด้วยวัย 77 ...

ท่านสายทิ้งถ้อยสัพเย้าวาจา.. "เอาล่ะ... คุยกับท่านน้อยๆ จะได้มีเวลาเขียนงานเยอะๆ งั้นแค่นี้แหละนะ ต้องขอตัวไปนอนแล้ว อุ๊ย! ไม่ใช่ แฮ่...

ขนำน้อยคอยรัก คอยนานนักชักหงอยเหงา อยากรู้ว่ารักเรา ยังไม่เก่าใช่ไหมเธอ สี่ห้องหัวใจนี้ ยังล้นปรี่รักบำเรอ เพียงเจ้าเฝ้าปรนเปรอ ไม...

ห้องพักหมายเลข 510 : ดาดฟ้าตรงข้ามระเบียง (สายลม) ยามว่าง ยาม (เมื่อ)ต้องการความสงบ ต้องการ ปลดปล่อยจินตนาการ หรือ ยามต้องการ หลบหนีเรื่อ...

-เขียนที่ตำบลต้นหมัน สิบห้ากันยายนสองห้าสองห้า เรื่องขอลาหยุดเรียนหลายเวลา เรียนคุณครูจำปา ป.ห้า ค. ด้วยเมื่อคืน...

ครูให้วาด ส.ค.ส. ตอน ป.๓ มีสายน้ำ ไหลมา จากป่าเขา กระท่อมน้อย ริมลำธาร บ้านของเรา ทั่วลำเนา แต้มสีสวย ด้วยพู่กัน วันเวลา ผ่าน...

@ ท่านหนุ่ม : ระบายผ่านกลอน#01_สักวาเศรษฐกิจทรุด สักวาเศรษฐกิจเศรษฐกุด มันเม้มมุดขุดโพลงไปโลงไหน ยินเสียงบ่นเสียงพร่ำอยู่ร่ำไ...

เจ้าสายฝนเอย.. สาดสายครวญคร่ำฉ่ำฟ้า แต่เช้าจนสายไม่ยอมซา เมื่อไรจะลาเล่าเอย เจ้าเอยปลูกใจ..จะปลูกไว้ในอ่างทอง คงได้แต่มอ...

ห้องพักหมายเลข 510 : ต้นไม้ริมระเบียง (สายลม) ใน ทุกเช้าของสังคมเมือง-มักหนีไม่พ้นเสียงจ๊อกแจ๊กจอแจร้อยแปดสารพันอย่างดังระงมอยู่ทุกหัวระแห...

มัธยมวันสวัสดิ์ขอรับท่านสาย หวัง ว่าเช้านี้ท้องฟ้าทางโน้นจะสดใส ชักชวนท่านปฎิบัติภารกิจโดยเบิกบานใจ ไม่มีหงุดหงิดอย่างวันวาน ข้าพเจ้า...