หวานเ้จ้าเอยดอกรักบานพรั่กพรั่ง
หอมทุกครั้งลมผ่านก็หวานหอม
นวลเจ้าเอยเตือนผึ้งมาคลึงตอม
บินรายล้อมเวียนวนอยู่วนเวียน
เพียงเจ้าดวงดอกรักมิพรากกิ่ง
หอมก็ยิ่งเยี่ยงยันชั่ววันเปลี่ยน
อีกมินานคงเฉาลงเปล่าเตียน
หาค่าใดให้เคียนคงมิมี
คอยคมเคียวเกี่ยวรักอยู่นักแล้ว
เสียงลมแว่วแผ่วว่าหนาวหน้านี้
จะยิ่งหนาวกว่าปีไหนไปทุกที
เหมือนรอรีร่ำไรช่างใจดำ
นี่ก็น้ำถั่งพามาท้นท่วม
น้ำเหนือร่วมน้ำป่ามาร่ำร่ำ
รี่แรงไหลล้นหลั่นหวั่นระกำ
คงต้องช้ำน้ำพาแหลกคาแรงเคียวเจ้าเอยเคียวคมเมื่อลมผ่าว
อย่าให้หนาวหน่วงในน้อยใจแหนง
มาเกี่ยวรักรอคมเมื่อลมแรง
อย่าให้แล้งลอยลามตามน้ำเลยฯ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น