๑ ๏ ร้อยพันเวทนาระบายทั่ว หมื่นแสนหวาดกลัวระรัวลั่น ร้อยล้านเสียงร่ำไห้ไม่เว้นวัน ...
มิ่งเยาวมิตร ขณะเขียนจดหมายถึงเธออยู่นี้ ลมยังกระโชกแรง เสียงใบไม้กระพือคล้ายพายุครางดังอยู่ไม่ขาดเสียง เมื่อคืนอีกครั้งแทบไม่ได้หลับน...
๏ สายลมใดพัดลอยให้พลอยพบ ได้เคียงคบคลอคำคอยพร่ำหา ถ้อยทักถามสื่อความข้ามเวลา ทุกค่ำเช้าสนทนาชวนพา...
ข้ าก็แค่ไอ้เด็กบ้านนอก กับเรื่องราวที่นานครั้งจะมีคนเอ่ยถึง เรื่องราวของการเดินทางต่อสู้ฟันฝ่า ในกระเป๋าเต็มด้วยถ้อยคำผู้คน ...
๏ เพ็ญจันทร์กระจ่างจ้า กระจะหล้า ณ ราตรี โสมแสงแสดงคี ตะสงัดสงบงาม
๑ ๏ เหมือนธรณีกระเทือนเลื่อนลั่น ข่าวศึกฮึกง่าท้าประจัญ ข่มขวัญขึ้งขู่อยู่ครึกโครม ๒ ๏ ขะแมร์เอยสอพลออสรพิษ เผลอนิดคิดเบียน...
