DiN

"สวัสดีค่ะธุลีดินปีกกระป๋องกรูจะบินค่ะ" เสียงโอเปอร์เรเตอร์สาวสวย (ไม่ต้องสงสัยโอเปอร์เรเตอร์บริษัทนี้สวยทุกคน)
"สวัสดีครับผมจะสั่งปีกกระป๋อง" เสียงชายหนุ่มผมยุ่ง (ไม่ต้องสงสัยเสียงอย่างนั้นไม่ได้หวีผมแน่ ๆ)
"ต้องการบินแบบไหนคะ? แบบข้าราชการ นักธุรกิจ นักลงทุน นักกีฬา.."
"นักเขียนครับ" ชายหนุ่มตัดบท
"ขอหมายเลขบัตรเครดิตด้วยค่ะ"
"xxxxxxxxxx" เพื่อความปลอดภัยชายหนุ่มบอกเป็นระหัส
"เราจะจัดส่งให้คุณเดี๋ยวนี้  ขอแสดงความยินดีคุณได้เป็นนักเขียนแล้ว สวัสดีค่ะ" โอเปอร์เรเตอร์สาวสวยสวิทช์สายต่อไปทันที (แบบว่าธุรกิจกำลังรุ่ง)
..
..
(อะห้อย! อะห้อย! ในเวลาต่อมา) (จ้างมันมาจากอาราเล่)
..
..
"สวัสดีค่ะธุลีดินปีกกระป๋..."
"นี่คุณ! อะไรของคุณเนี่ย!?" เสียงฉุนเฉียว (ไม่ต้องสงสัยเสียงอย่างนี้ไม่ได้หวีผมแน่ ๆ)
"อะไรคะ?" โอเปอร์เรเตอร์สาวสวยเลิกคิ้วถาม (เหม่ท่าฉงนก็ยังสวยพริ้ง)
"ก็ไหนบอกว่าปีกกระป๋อง นี่มันดินสอ!..คุณส่งผิดหรือเปล่าฮึ!?"
"คุณต้องการบินแบบไหนค่ะ?"
"นักเขียน"
"ถูกแล้วค่ะ!" โอเปอร์เรเตอร์สาวพูดด้วยรอยยิ้ม(รับรองอบรมมาดี) "นักเขียนคือคนเขียนหนังสือ  เมื่อลงมือเขียนคุณก็คือนักเขียน ถูกต้องแล้วค่ะ"
"หา! เออ..อ่า.." อึ้งไปเลย..ชายหนุ่มกำลังคิดว่าเขาคงจะต้องหวีผมเสียที  นักเขียนที่ผมยุ่งคงไม่ใช่นักเขียนที่ดีแน่  ๆ

---

@ บ้านซิม : ปีกกระป๋อง ตรา”กูจะบิน”