๏ เป็นบุญอันใดที่ได้รู้ ว่าท่ามฤดูฤดีไหว หนาวเหน็บเจ็บล้ากระไร ยังมีดอกไม้ละมุนมาน
แม่สาย หนังสือหนาสี่ร้อยกว่าหน้า ปกแดงเลือดนกรูปราชะนักรบชาวสยามผู้กอบกู้ราชอาณาจักรเมื่อสองร้อยกว่าปีก่อน อยู่กับฉันมาร่วมสี่ห้าวัน ก...
๏ ครึ้มครางครืนเมฆครวญลมรวนหมุน หอมเอยกรุ่นลมกล่อมมาห้อมหอม หม่นม่านฟ้ามาดินกลิ่นพยอม ชโลมล้อมพรายน้ำระบำระบาย
๏ ปลาทอดเกรียมกำลังดี มื้อเย็นนี้ยักไว้จากมื้อเที่ยง ข้าวสวยคมสมสวยสำรวยเรียง มีแตงกวาวางเคียงอยู่ข้างจาน
๏ เสียงฝนกระหน่ำสุชลสาย สิทลายทะลวงบน สาดซัดสะบัดสงบจน กระวนกระวายกาย
๏ ช้าเห่คลื่นคืนค่ำฉ่ำกระฉอก ริ้วระลอกไล่ลามสายน้ำไหว พลิ้วจันทร์เงาเหงางามอยู่รำไร ราวลูบไล้ผิวน้ำของค่ำคืน
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)
