๑ ๏ บ่นอะไรกันนะกระวีใหญ่ ที่เขียนไปใช่หรือคืออาศรม หวังผู้เสพซุกหาหลืบคารม หรืออารมณ์เพียงซ่อนละครคำ

๒๖ แ สงโคมยักย้ายส่ายไหวนำหน้าฝีเท้าเนิบนุ่ม ใต้ฝ่าเท้าเป็นพื้นศิลาตะไคร่คลุม ทุกย่างก้าวจึงต้องระมัดระวังรักษาการทรงตัวยิ่งยวด  กลิ่นอั...

๑ ๏ รู้เลือกร่ำรจนาไร้ค่านัก เลือกจะรักเรียงรรรประพันธสาส์น อยู่โดยเดียวเปลี่ยวเหงากับ...

"ขอแบบเข้ม ๆ นะแปะ" เบี้ยวลากเก้าอี้หย่อนตัวช้า ๆ เหมือนคนเป็นฝีที่ก้นกบ "วันนี้มึนตึ๊บคิดอะไรไม่ออก เขียนงานไม่ได้สักรูป...

รูปทรงที่ถูกลดทอนตัดองค์ประกอบรกรุงรังออกจนแทบไม่เหลือรอย คงไว้แต่ฟังก์ชั่น ดูเกลี้ยงเกลาผ่อนใจสบายตาเรียบเก็บรักษาง่ายใช้งานนั้น ไม่ใช่เกิ...

"เหมือนจริง แม้กลิ่นไหม้ก็ยังติดอยู่ตรงปลายจมูกนี่น่ะท่าน" พระยายมราชผู้สำเร็จราชการกล่าวพลางขยี้ปลายจมูกส่งเสียงฟิด ๆ แล้วลูบลำ...

๑ ๏ เขาย่ำยีขี่ขย่มข่มเหง บรรเลงเพลงพิศวาสสังวาสสวรรค์ ทีละคนทีละหน้ามาพร้อมกัน ทีละคันทีละคลำถลำแทง

๏ รอยสึกบนผิวยางเกรียมไหม้ ตัวถังแตกลายร่องสี กันชนโยกคลอนค่อนปี คลัทซีครืนครืดคราดคราง ๏ เลาะเลี้ยวเทียวทุ่งถิ...

นั่ งอยู่หลังแผงขายน้ำชา-กาแฟ  เรียกแผงคงไม่ต้องตรงนัก เพราะแลไปเห็นแต่โต๊ะชงวางแก้วระกะ หม้อต้มน้ำยืนหาวปล่อยไอร้อนอยู่บนเตา กระติกน้ำสดแดง...

จาก : จุดประกายวรรณกรรม เบื้องหลังโต๊ะ บก. พรชัย จัทโศก ผ มรู้สึกว่าช่วงหลัง ๆ วงการวรรณกรรมขาดบรรยากาศของการวิจารณ์ นอกจากฝึกการเขียนยัง...

จาก : จุดประกายวรรณกรรม เบื้องหลังโต๊ะ บก. พรชัย จัทโศก บ่ อยครั้งคุณอาจเคยได้ยินได้ฟังเรื่องเล่าจากนักเขียนรุ่นใหญ่ถึงบรรยากาศการพบปะสัง...

ต อนกินก๋วยเตี๋ยวข้าพเจ้ามักเก็บลูกชิ้นไว้ลำดับสุดท้าย มีบ้างอาจกินแซมเส้นแกมน้ำพอได้รส  แต่มักขยักไว้สักลูกสองลูก เมื่อน้ำพร่องถึงก้นชามก็จ...

เวลานั่งกินกันอย่างช้าช้า กลิ่นปลาร้ายังลอยไล้ปอยผม มือก็จับน่องไก่งับให้จม นั่นลาบแจ่วจิ้มจ่มน่าชมชิม

สหายเอย ทำไปแล้วจึงพบว่าอ่านงานอย่างพินิจพิเคราะห์  ยังต้องนั่งมาร์คตรงโน้นโน้ตตรงนี้  มันผลาญเวลาพร่าอารมณ์สุขอ่านไปสาหัสเพียงไร ยังไม่น...

  ๑ เจ้า พระยายามนี้สีขุ่นด้วยน้ำเหนือหลากล้นแทบท้นฝั่ง มองไปกลางสายน้ำเห็นกอสวะกระเพื่อมรี่แรงไหล เรือโยงเรียงลำตามเรือลากจูงส่งเสียงลั่นคุ...

อรุณสวัสดิ์ขอรับท่านเจ้าสำนัก ริ้วฝนละเอียดยิบเรียงสายมาแต่ฟ้ายังไม่สาง  เพลินเข็มฝนเคาะหลังคาถี่เนียนแผ่วเบาสับเสียงหยดน้ำจากชายคาเหย...

มิ่งมิตรผู้เก็บรักษาดวงใจรักแห่งฉัน ฉันในวัยเยาว์เป็นเด็กน้อยโดดเดี่ยว ขี้แพ้ ไร้เพื่อน ไม่ว่าละเล่นใดซึ่งเด็ก ๆ เล่นกัน ฉันมักเป็นที่โหล่ ...

คุณลีโอพุ่ม (ชื่อคุณคล้ายดารารุ่นปู่ผมจัง) เจ้านายส่งจดหมายให้ผมด้วยสีหน้าเหมือนป๋องเขียวขย้อนค้างค่อนคอ บอกสั้น ๆ "เอาปะ!" อย...

เกษียณ เก๊ก (วางท่า) กบฏ (ตามฉบับราชบัณฑิตยสถาน)(แต่บางฉบับ ‘กบฎ’ นี้ก็ความหมายเดียวกัน) กระปอดกระแปด กะบึงกะบอน กะหนุงกะหนิง (ต...

๑ ๏ นาฏะอักษรานี้พี่ให้เจ้า ทุกค่ำเช้าครุ่นจิตพิสมัย เพียรแรมร่อนจรเร่ระเหไป ควะคว้างในครุวรรณสีทันดร ๒ ๏ หวังกอบเก็บเก็จ...

ขอ เรื่องหลังยังอยู่ไม่รู้ล่วง ขอ ลมลวงพัดเลยระเหยหาย ขอ หอมอวลอักษรามาโชยชาย ขอ แมกไม้มิตรภาพอาบใจจำ รัก ไมตรีม...

|

ไม่ใช่ตะเกียกตะกาย หาได้ดิ้นรนค้นหา ยังมีความสุขอยู่กับเขียนหนังสือทุกวัน ไม่ว่าตัวหนังสือจะอยู่บนจอใด สุขนั้นใช่ต่างกันเลย..   Tech...

พี่ท่านขอรับ ช่วยตอบทีว่านานเท่าไรแล้วหลังจากจดหมายฉบับสุดท้ายสะบัดก้นจากตู้ prateep มาหล่นแหมะลงตู้ kratom แลกี่ครั้งแล้วที่เจ้าดิลล์มัน...

๏ ไม่มีบทกวีดอกที่รัก เราเพียงถักสานทอก่อไยฝัน เรื่อยอักษรเรียงถ้อยร้อยรำพัน ผ่านคืนวันเพียงพร่ำประคำกรอง ๏ ไยเรี...

บทความ โดย พีรยา อัชฌา จาก ศิลปวัฒนธรรม วันที่ 01 กรกฎาคม พ.ศ. 2548 ปีที่ 26 ฉบับที่ 09 ปี ๒๕๔๘ นี้นับเป็นปีสำคัญสำหรับวงวรรณ...

จินนี่     สวัสดีเช้าวันจันทร์จ้า ท่านดิน อ่านแล้ว ประหนึ่งโดยสารออกเดินทางไปด้วยกัลล์ อืมม์...เปลี่ยนฉากเยือนสถานที่ใดหนแรก รู้สึกตื...

มองนภาประหนึ่งตะวันจะรอน คละคลุ้งคละเคล้าระบำละคร ระคนกัน เมฆประเลงบทเพลงประดับ ณ วัน ทะมึนหม่นมิดสถิตมิทัน ก็พลันจาง แสงต...

ค่ำ(อีก)แล้วสวัสดิ์ขอรับทั่นสายที่เคารพรัก ลายกลอนท่านเดินทางมาถึงอีกโค้งหนึ่งแล้ว ผูกสัมผัสในโยงสลับสับสัมผัสเสียงพยัญชนะ-เสียงสระชว...

อี กครั้งข้าพเจ้าได้รับหนังสือจากกัลยาณสหายที่เคารพรัก สำหรับความรู้สึกคงแสดงออกเพียงชั่ววาวตาสะท้อนแวว หาได้เปล่งเปลี่ยนเป็นถ้อยร้อยวาจา ด...

๏ ปรือตากระหยิ่มปลื้ม..เปรมใจ เอมร่าอุระไกว…………..หื่นกล้ำ ขาหางกระหวัดไว……..ว่ายแหวก ทุรธาร ชาญเชิงสมพาสช่ำ………พาลเชี่ยว ผสม...

โดย : บงกช คุณต้องเขียนเหมือนเป็นนักอ่าน เพราะหากข้อความตรงหน้าไม่สามารถสะกดให้คุณนั่งเขียนต่อไปได้ ผู้อ่านก็จะไม่ถูกสะกดให้พลิกหน้ากระด...

น านมาแล้ว มีต้นแอปเปิ้ลใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง และก็มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ คนหนึ่ง เขาชอบอยู่ใกล้ ๆ และเล่นรอบ ๆ ต้นไม้นี้ทุกวัน เขาปีนขึ้นไปบนยอ...

ต อนเริ่มบันทึกการเดินทาง ข้าพเจ้าครุ่นคิดว่าจะใช้ชื่ออะไรดี ใจรักชอบ 'สะบายดีหลวงพระบาง' นั้นมากอยู่ แต่ก็ซ้ำกับชื่อหนังซึ่งตั้...

๏ ยุกยิกยึกยักขยับไหว ยักย้ายไกวเคลื่อนเขยื้อนหยัด ลอยหน้าลอยตาสารพัด ชาญชั้นเชิงหัดจัดเจน

1 " มั นทำหน้าตาเฉยเมย ท่าทางกวนทีนสุด ๆ บรือออ..คิดแล้วคันง่ามนิ้ว" ไอ้จูล้มตัวบนโซฟาแดง ตอนนี้แผลเบาะฉีกขาดมีรอยเย็บเรียบร้อ...

ได้รับหนังสือจากสำนักพิมพ์ผีเสื้อ ซองกระดาษอย่างดี มีซองบับเบิ้ลอีกชั้น แนบกระดาษเนื้อความบอกว่า 'หากมีหนังสือเล่มนี้แล้ว กรุณาบริจา...

จาก : On Writing : Stephen King แปลโดย : นพดล เวชสวัสดิ์ การเล่าเรื่องเขียนนิยายชั้นดี จะเป็นการปลดปล่อยความกลัวและความหลงใหลได้ป...

เจ้าเอยเจ้าช่อมาลัย จะล่องลอยไปหนใดเล่าหนอ พี่เฝ้าชะเง้อคอยรอ พี่เฝ้าชะเง้อคอยรอ อย่าให้ลอยคอรอเล่าเจ้าเอย.. เพ...

จาก : กรุงเทพธุรกิจออนไลน์ นายสุทธิชัย หยุ่น บรรณาธิการอำนวยการเครือเนชั่น สัมภาษณ์สด นายอภิสิทธิ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี ผ่านทาง Tw...

1 ฟ้าสว่างแล้ว ทิวเมฆขาวหม่นระบายริ้วรอยไปทั่วท้องฟ้า สายแดดเช้าจัดจ้าคลี่แสงแรงสายขับไล่ยะเยือกหนาวของเช้าวันใกล้สิ้นปี ผู้คนบางตานั่ง...

สวัสดีท่านดิลล์ที่เคารพรัก ปกติบทเริ่มต้นของจดหมายสักฉบับ คงหนีไม่พ้นคำถามที่ว่า “เป็นไงบ้าง สบายดีมั้ย” แต่ข้าพเจ้าจะไม่ถามแบบนั้นหรอ...

1 บางบอนฯ ตอนนี้เริ่มที่ภาพมุมสูง เห็นก้อนเมฆลอยล่องส่งภาษาเมฆทักทายกันอยู่ไปมา ท้องฟ้าเป็นสีฟ้าละออตา (แน่ล่ะ..ท้องฟ้าก็ต้องสีฟ้าน่ะสิ-...

๑ ๏ หม่องมือไวใจเก่งนั่งเล็งเล่น มองไปเห็นกระดาษเปล่าเหยิบเข้าหา ยื่นมือคลำฮัมงึนหยิบขึ้นมา "อาวล่ะวา..จาเหล้นอารายดี...

จาก : กรุงเทพธุรกิจออนไลน์ เธอเชื่อว่าการเขียนเป็นเรื่องเฉพาะตัวและเป็นการลงทุนทางอารมณ์สูง แม้จะรักการเขียนมาตลอดชีวิต แต่สิ่งที่เธอฝันอ...

จาก : กรุงเทพธุรกิจออนไลน์ นิตยา พูนเพิ่ม นักศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่ คว้ารางวัลพานแว่นฟ้า ประเภทกวีการเมือ...

จาก : On writing : Stephen King คำ แนะนำอีกข้อที่ผมใคร่จะฝากไว้ให้คุณเตือนใจก็คือ วิเศษณ์ไม่ใช่เพื่อนของคุณ วิเศษณ์ (adverb) ดังที่เร...

1 รถตู้แล่นไปบนถนนราดยางสองเลนส์เก่า ๆ เลี้ยวเลาะตามแนวเนิน ขึ้นเขาลงเขาลูกแล้วลูกเล่า ข้างทางเป็นเหวลึกสลับหมู่บ้านเล็ก ๆ เหมือนเที่ย...

วันแรกริมรั้วตำลึงสวัสดิ์ขอรับพี่ทั่น ใช้ชีวิตอันปลั๊กร่วมเดือน แรก ๆ ยังพยายามเสียบชาร์ตแบต แต่ลำบากลำบนทุลักทุเลเต็มทน ด้วยทุกอย่างอยู่คน...